Novosadskim Sokacima – šetnja druga

Nastavljamo šetnju novosadskim sokacima.Ovaj put ćemo vam predstaviti neke ulice na slovo B za koje pretpostavljamo da ne znate ili niste baš sigurni kako su dobile ime i ko su ti ljudi čije ime nose.
Prvo smo krenuli na Novo Naselje i ušli u ulicu Bate Brkića (MZ “Bistrica”, iz Partizanskih Baza, druga desno do Bulevara Vojvode Stepe)

Jovan Bata Brkić (rođen i umro u Novom Sadu 1920-1941), bio je prvoborac NOR-a i član Okružnog komiteta SKOJa za Južnu Bačku.Aktivno je učestvovao u pripremi za oružanu borbu protiv okupatora.Po anonimnoj dojavi je uhapšen a kasnije i mučen u zatvoru u Novom Sadu.Osuđen je na smrt vešanjem.Obešen je 25.novembra 1941. u dvorištu kasarne u Futoškoj ulici.

Vozeći se prema Avijatičarskom naselju stali smo u prelepoj ulici koja nosi ime Boška Vrebalova, još jednog učesnika NORa, lekara i narodnog heroja.

Boško Vrebalov je rođen u Melencima 1912. godine a poginuo je 1943. godine u Carevcu kraj Požarevca.U oslobodilačkom ratu učestvovao je od samog početka, bio je politički komesar odreda i član Sremskog komiteta za zviški srez.Kao lekar organizovao je i partizansku bolnicu u selu Kaona.Maja 1943. zarobili su ga četnici, mučili i na kraju ubili.Sin Stevan Vrebalov je poznati književnik i političar.

Inače,ulica Boška Vrebalova je druga desno ako se ide iz Oblaćića Rada (u koju se ulazi sa Rumenačkog puta).Nije dugačka ali je prepuna zelenila i vrlo je mirna ulica.

Nastavljajući put prema Sajmu ušli smo u jednu malu ulicu koja nosi ime Bogdana Garabantina, još jednog prvoborca NORa, rođenog u Erdeviku 1923.Član SKOJa od 1940.godine, uhapšen oktobra 1941. i osuđen na šest meseci robije.Kasnije je prešao u Srem i odlazi u Istočnu Bosnu kao Borac Šeste Istočno-Bosanske Brigade (Kad su Sremci krenuli…) :). Poginuo je na bici na Sutjesci kao komandir čete.

Ulica Bogdana Garabantina je poznata i po tome što se u njoj nalazi DES, zvanično PREDUZEĆE ZA PROFESIONALNU REHABILITACIJU I ZAPOŠLJAVANJE OSOBA SA INVALIDITETOM.U ulicu se ulazi iz Marodićeve a izlazi na Mičurinovu, do Sajmišta.

U ulicu Branimira Ćosića ušli smo iz ulice Novosadskog Sajma, a izašli na Bulevaru Kralja Petra I.Inače, ulica je u neposrednoj blizini Betanije (popularni nadimak novosadskog porodilišta).

Branimir Ćosić (Štitar kod Šapca 1903 – Beograd,1934) bio je književnik, odrastao u učiteljskoj porodici.Rano je ostao bez oca i ostao sam sa majkom koja je imala velik (neki kažu i prevelik uticaj na njega).

Gimnaziju je završio 1922. godine u Beogradu gde je najpre studirao pravo a potom na Filozofskom fakultetu književnost i istoriju umetnosti.Rano je oboleo od tuberkoloze i upravo zbog toga studije nije završio.Izvesno vreme je proveo u sanatorijumu u Švajcarskoj ali zbog materijalnog stanja nije mogao sebi priuštiti trajnije lečenje.Književnim radom se počeo baviti još kao gimnazijalac.Pisao je pripovetke i romane.Njegovo najpoznatije delo je roman Pokošeno polje, koji važi za jedan od najboljih ostvarenja srpske kjniževnosti između dva svetska rata.Radio je kao korektor kulturne rubrike beogradskog lista “Pravda” i sarađivao je u skoro svim ostalim beogradskim novinskim listovima.Umro je u 31. godini života , 29. januara 1934. godine.

Prešli smo Bulevar Oslobođenja i iz Save Kovačevića skrenuli desno u Berislava Berića (bivšu Skojevsku).Pouzdano se zna da se mnogi stanari ove ulice (mahom stariji) ni dan-danas ne mire sa promenom imena ulice.To je išlo čak dotle da su jedno vreme skidali table sa novim imenom i ili vraćali stare table ili sprejom pisali staro ime.

Bilo-kako bilo novo ime je ostalo a ulica je nazvana po Dr Berislavu Beriću, akademiku, ginekologu-akušeru i profesoru univerziteta, rođenom u Beogradu 1927. godine, preminulom u Novom Sadu 1994. godine.

Školovao se u Beogradu, maturirao u Novom Sadu, medicinu studirao u Zagrebu i Beogradu, diplomirao 1960.Bio je redovni profesor Medicinskog fakulteta u Novom Sadu,profesor u kanadskom gradu Šerbruku, upravnik Klinike za ginekologiju i akušerstvo u Novom Sadu.Objavio je preko dvadeset knjiga i 450 naučnih i stručnih radova iz ginekologije i istorije medicine u zemlji i inostranstvu.Bio je dopisni, pa redovni član VANU, a od 1992. redovni član Srpske akademije nauka.

Inače,u ulici Berislava Berića nalaze se osnovna škola ” Kosta Trifković” i “Savez Invalida Rada Novog Sada“.Drugi kraj ulice izlazi na Kisačku ulicu i svojevrsna je granica Rotkvarije i Salajke.

Skrenuli smo levo u Kisačku,pa na raskrsnici opet levo na Bulevar Jaše Tomića, skrenuli u Omladinskog pokreta ,pa desno u Bogoboja Atanackovića.

To je jedna mala ulica koja je dobila ime po književniku Bogoboju Atanackoviću, krštenog imena Timotej (Rođen i umro u Baji,današnja Mađarska 1826-1858) Za nas i uopšte za srpsku istoriju je važan zbog toga što se upoznao sa Vukom Karadžićem i Đurom Daničićem i prihvatio njihove ideje.Učestvovao je u Mađarskoj revoluciji 1848,posle koje je putovao po svetu.U književnosti je poznat po delima Bunjevka i Dan Idola i ona važe za neke od najboljih pripovedaka i romana srpske književnosti u prvoj polovini XIX veka.

I tako dođosmo do kraja ove druge šetnje novosadskim ulicama.
I u njoj nam je jako pomogla knjiga “Brevijar ulica Novog Sada 1745-2001” a ove lepe fotografije je snimio naše oštro oko Goran Kuprešak.
NASTAVIĆE SE…